24 juli: fietstocht op de muur van Xi'an

24 juli 2013 - Xi An, China

Gisteravond dus veilig in de trein terecht gekomen en het ons met Laura en Lucas gemakkelijk gemaakt in een softsleepercabine. We vertrokken om kwart voor tien en het werd dus snel bedtijd. Harde bedjes en een hoge temperatuur maakten het niet eenvoudig om de slaap te vatten en te houden. Maar goed, de nacht ging voorbij en om 6 uur was er de klop op de deur om onze reiskaartjes om te ruilen voor onze treinkaartjes. In Xi'an zwaaiden we de andere Nederlanders gedag en vonden de chauffeur die ons kwam halen. In het Bell Tower Hotel kregen we gelukkig meteen een kamer, konden we ontbijten en daarna lekker douchen.

Het plan was om, in navolging van Marijke Marcus en broer, over de muur van Xi'an te fietsen. Bij de Zuidpoort huurden we twee mountainbikes en begonnen aan de 16 km muur. In Xi'an was de temperatuur en luchtvochtigheid als in Beijing en Qingdao, drukkend heet en vochtig. Binnen de kortste keren zaten dus onze broeken en shirts aan alle kanten aan ons vast geplakt. Twee dagen achtereen een tijdje op een stadsmuur in de volle zon vertoeven leverde trouwens een lekker kleurtje op. We stapten beiden met zonnebril-witte ogen van de fiets. Onderweg werden we aangesproken door een dame met een zoon van 13. Hij wilde graag dat zijn moeder een praatje aanknoopte. We hebben een eind samen opgefietst en natuurlijk foto's gemaakt.

Vanaf de muur kun je niet ver de stad in kijken, maar er is genoeg te zien. De grote gebouwen buiten de muur en de parken, aan de buitenkant er tegenaan geplakt, mooie wijkjes binnen de muur, maar ook gribus, halve vuilnisbelten waar afval met de hand gescheiden wordt. Ook zo'n fenomeen: vaak oudere mensen die vuilnisbakken doorspitten op zoek naar plastic flessen. Dat levert kennelijk iets op. Erik ontmaskerde een zendmast, die op een tempelcomplex in een van de hoeken van de stad, als boom vermomd was. Lachen! Zie fotoalbum van deze dag.

Terwijl ik dit schrijf (26/7) vliegen we trouwens van Xi'an naar Shanghai en hebben we een uur vertraging en flinke turbulentie. Maar daarover later meer!

We hadden 100 minuten de tijd om de muur te befietsen, maar waren een uur langer onderweg. Kijken, fruit eten, ijsje kopen, even zitten en foto's maken, en we hebben vakantie, dus geen gehaast. Eén gedeelte hebben we fullspeed gedaan, om toch even kilometers te maken. Ik dacht met dankbaarheid aan Sportschool Rebel en was trots op mezelf. De inmiddels opgebouwde conditie komt me hier goed van pas! Bij het inleveren van de fiets kregen we de volledige borgsom terug; dat uur extra werd niet gerekend,  in tegenstelling tot wat op het bord stond. Mooi! De Yuans vliegen toch wel de knip uit.

Vlakbij de Zuidpoort vonden we in een volksbuurtje een restaurantje waar het vol Chinezen zat. Aan de aankleding was niet veel aandacht besteed, men sprak geen woord Engels, maar gelukkig hadden ze een plaatjesboek en het eten was prima. Wel tot onze schrik twee koude gerechten (met de regionale soyasaus/vinegar), maar we hebben er niets van gekregen. We voelden ons trouwens zo vies, dat het feit dat we in een niet zo proper hokje zaten met een tafelkleedje-met-brandgat en we aan het dunne plastic beschermkleedje vastplakten, ons niet zoveel meer deed. Ik vond het 'damestoilet' en het fonteintje ook helemaal prima. Grenzen verleggen, heet dat.

We deden nog een poging een extra geheugenkaartje voor mijn camera te kopen,  maar helaas, ik moet maar vertrouwen op Dropbox. 's Avonds toog ik naar de lobby om foto's en een verslag op Reislogger te zetten (geen Wifi op de kamer, boeh) maar ik kreeg het niet voor elkaar. Ik viel gewoon boven mijn tablet in slaap en selecteerde foto's die ik niet wilde selecteren omdat mijn vinger op een foto bleef hangen terwijl mijn ogen dicht vielen. Terug op de kamer kon ik Erik bijna niet vertellen waarom mijn blog niet gelukt was, zo moe was ik. Een nachtje doortrekken,  niets voor mij!

Foto’s